Aaipiejee (1) – de ontwikkeling van een nieuw bier

Het huidige assortiment van Leidsch Bier bestaat uit de Blond (sinds 2004), Dubbel (sinds 2007) en Weizen (sinds 2009). Qua geur, smaak en karakter stuk voor stuk mooie bieren, maar wel een beetje braaf. Bedoeld om de gemiddelde (Leidse) bierdrinker te verleiden om eens een ander bier te drinken dan het standaardpilsje. Niet bedoeld om de doorgewinterde speciaalbierliefhebber van zijn sokken te blazen.

Microbreweries in de Verenigde Staten doen het al veel langer, en ook kleine brouwerijen in Europa zijn er mee begonnen: extreme bieren brouwen! Bieren, die alle bestaande conventies en classificeringen van biertypen negeren en die een geur- en smaak-explosie veroorzaken in het hoofd van de bierdrinker. Bieren die de spot drijven met de marketeers van de grote bierproducenten. Zij beweren namelijk dat de consument steeds minder bitterheid, minder smaak, minder calorieën wil in zijn biertje. Niet, dus!

Een schitterend voorbeeld is het biertype India Pale Ale, ook wel IPA genoemd (spreek uit: aaipiejee). Een van oorsprong Engels biertype van bovengisting (Ale), met een bleke (Pale) tot amber kleur. Dit biertype werd vroeger per schip vervoerd naar de Engelse koloniën (India), en kreeg meer alcohol en hopbitterheid om de lange reis te doorstaan.

Amerikaanse microbreweries hebben dit biertype geadopteerd en er hun eigen variant op gemaakt: de extreme IPA. Eén van mijn favorieten is de Snake Dog IPA van de Flying Dog Brewery. Geen bier om gedachtenloos weg te klokken. Er zou eigenlijk een waarschuwing op het etiket moeten staan: “Niet voor argeloze pilsdrinkers!”

Leiden krijgt zijn eigen India Pale Ale: de Leidsche Aaipiejee. Waarschijnlijk niet zo extreem als sommige Amerikaanse versies, maar wel een bier met voldoende uitdaging, ook voor de geoefende bierdrinker. Op de website van Leidsch Bier kun je de hele ontwikkeling van de Aaipiejee volgen: van de eerste receptstudies, via de proefbrouwsels en de keuringen, tot en met de lancering ‘ergens in 2010’.