HOPDATE #2: beestjes!
In de vorige HOPDATE hebben we jullie verteld over de jonge hopplanten, die we dit voorjaar geplant hebben in twee plantenbakken voor de gevel van de brouwerij. We zouden daarna meer vertellen over de voedingsbodem, maar er is een belangrijker item tussendoor gekomen: beestjes!
Eerst waren het er een paar en toen steeds meer: groene en zwarte bladluizen hebben onze jonge hopplanten gevonden. Ze prikken gaatjes in de stengels en bladeren om het sap van de planten op te zuigen. Op zich zou dat niet zo erg zijn (hoeveel drinkt zo’n bladluis nou eigenlijk?), maar ze brengen héél veel vriendjes mee en dat brengt de groei van de hopplanten in gevaar. Wat nu te doen?
Chemische middelen spuiten is geen optie: we willen straks de geoogste hop in een bier gaan gebruiken, dus dat voelt niet okee. We zochten een natuurlijke oplossing en die is er gelukkig: lieveheersbeestjes. Die eten heel graag bladluizen en hun larven eten er nog meer: tot wel 120 bladluizen per dag. De larven kun je gewoon in een webshop kopen en dan krijg je een zakje met larven thuisgestuurd. We stonden op het punt om te bestellen en toen…
Hulptroepen gearriveerd! Een paar lieveheersbeestjes waren geland op onze hopplanten en gingen direct aan de slag. Niet alleen met het opruimen van de bladluizen, maar ook met leggen van eitjes. Op verschillende plaatsen onder de bladeren verschenen kleine hoopjes met piepkleine gele eitjes. En toen die larven uitkwamen was de bladluizenaanval binnen de kortste keren afgeslagen. Hoera voor de lieveheersbeestjes!
[onder bijna elk blad zitten inmiddels een paar lieveheersbeestlarven op wacht… een geruststellend idee]
Gelukkig hebben we nog geen mieren gespot, want die melken (je verzint het niet!) de bladluizen voor de zoetige vloeistof die de bladluizen afscheiden. Mieren beschermen daarom ook de bladluizen tegen lieveheersbeestjes. Dat zou een nieuwe wending geven aan de strijd in onze hopplantage.
Met de hopplanten zelf gaat het trouwens uitstekend. Sinds ze eind mei het klimtouw hebben gevonden is de linker al bijna 5 meter omhoog geklommen! De rechter (een andere hopsoort) had een iets tragere start, maar gaat nu ook als een speer. Je ziet wel dat ze moeite hadden om het eerste stuk langs de schuine bamboestokken te klimmen. Zo’n hopplant wil echt recht omhoog, dus dat gaan we volgend jaar iets anders aanpakken.
In de volgende HOPDATE alsnog aandacht voor de voedingsbodem, en misschien ook nog over beestjes want het lijkt erop dat er een nieuwe belager gearriveerd is…